Op 26 september jl. heeft Martin Hoondert afscheid genomen als redactielid van het Gregoriusblad. 27 jaar geleden schreef Hoondert zijn eerste artikel voor ons blad (jrg. 121, 1997) over het lied Van ver, van oudsher aangereikt (GvL 640). Op 1 juli 2001 werd hij hoofdredacteur van ons blad. Hij nam het stokje over van Ad Blijlevens CssR. Daarmee kreeg het blad voor het eerst een ‘leek’ als hoofdredacteur, de acht hoofdredacteuren voor hem waren allen priesters. Waren dat meestal mannen van eerbiedwaardige leeftijd, Hoondert (* 1967) was drieëndertig toen hij aantrad, de jongste hoofdredacteur sinds 1876! Hoondert verenigde in de persoon van de hoofdredacteur zowel de musicologie als de theologie, een combinatie die diverse voorgangers van hem ook bezaten.
Het gezicht van een tijdschrift wordt in zekere zin door de hoofdredacteur en de redactiesecretaris bepaald, uiteraard gevoed door ideeën van de redactie, want zij dragen de verantwoordelijkheid voor de contouren van het blad. Hoondert had daarin een sturende, inspirerende en (vaak) schrijvende hand. Het brede spectrum van kerkmuziek met aan de ene kant het gregoriaans en aan de andere kant muzikale bewegingen in de marge van parochies vormde een leidraad in de keuze van de thema’s en/of artikelen die onder zijn hoofdredacteurschap werden gekozen/geschreven in de afgelopen 27 jaar.
Hoondert had ook een groot aandeel in de transitie van het blad van gebrocheerde/geniete A5 zwart-wit uitgave naar het huidige magazine formaat in full-color. Ook de wisselingen tussen drie verschillende uitgevers die het blad voor ons drukten in de afgelopen zevenëntwintig jaar, vormde een belangrijke opgave voor hem. Het hoofdbestuur van de Nederlandse Sint-Gregoriusvereniging spreekt op deze plaats haar grote dankbaarheid en waardering uit voor de betekenis van Martin voor de stimulering van de liturgische muziek in Nederland door middel van ons blad. Het is dan ook daarom dat aan hem op 26 september jl. het Ereteken voor bijzonder verdienste werd opgespeld door de algemeen voorzitter Richard Bot.